زمانی که ساختار سازمانی سلسله مراتبی دیگر برای شرکت‌ها مناسب نباشد تا تغییرات سریع و مداوم بازار را مدیریت کنند، ساختار شبکه، عملیات غیرمتمرکزتر و مزایای فراوان، مطمئناً پیشرفت می‌کنند. به طور خاص، بسیاری از استارتاپ ها به این شکل عمل می کنند.
این ساختار سازمانی جدیدتر امروزه به طور گسترده مورد استفاده قرار می گیرد، اما کل مفهوم تقریبا برای همه عجیب به نظر می رسد. پس چی هست ساختار شبکه در سازمان، مزایا و معایب آن؟ بیایید نگاهی به این مقاله بیندازیم!
| نمونه ای از شرکتی که از ساختار شبکه در سازمان استفاده می کند؟ | H&M (Hennes & Mauritz) |
| چند نوع ساختار سازمانی شبکه؟ | 4، از جمله شبکه یکپارچه، شبکه همبسته، شبکه قرارداد و شبکه ارتباط مستقیم. |
فهرست مندرجات
به دنبال سرگرمی بیشتر در طول گردهمایی ها هستید؟
اعضای تیم خود را با یک مسابقه سرگرم کننده در AhaSlides جمع آوری کنید. برای شرکت در آزمون رایگان از کتابخانه قالب AhaSlides ثبت نام کنید!
🚀 امتحان رایگان ☁️
ساختار شبکه در سازمان چیست؟
ساختار شبکه نسبت به سایر ساختارهای سازمانی کمتر سلسله مراتبی، غیرمتمرکزتر و انعطاف پذیرتر توصیف می شود.
این است که نوع ساختار سازمانی جایی که تعامل با طرف های داخلی و خارجی برای ارائه یک محصول یا خدمات وجود دارد. بنابراین، مدیران روابط یا شبکه‌هایی را که هم داخلی و هم خارجی برای شرکت هستند، هماهنگ و مدیریت می‌کنند و زنجیره فرماندهی از طریق یک خط آبشاری از مدیران میانی می‌گذرد.
در ساختار شبکه در سازمان، یک سری روابط پیچیده تری وجود دارد که هر فرد باید به آن متصل باشد:
- عمودی: شامل روابط وضعیتی (رئیس/کارمند)
- افقی: روابط کاری را نشان می دهد (همکار/همکار)
- ابتکار / تکلیف محور: به تشکیل و فعالیت تیم های موقتی برای کار بر روی اهداف معین و سپس انحلال اشاره دارد
- روابط شخص ثالث: به ارتباط با فروشندگان یا پیمانکاران فرعی که اعضای دائمی سازمان نیستند، اشاره شود
- مشارکت: همکاری با سایر سازمان ها یا برون سپاری ها برای به اشتراک گذاشتن منافع هر دو طرف است.
علاوه بر این، رویکرد شبکه مجازی نیز باید مورد توجه قرار گیرد. سازمان مجازی نوع خاصی از ساختار شبکه است که به طور موقت کار می کند. وقتی پروژه تمام شد، یک شبکه مجازی نیز از بین می رود. تنها یک شرکت رهبر وجود ندارد.
ویژگی های ساختار شبکه در سازمان چیست؟
- ساختار نسبتاً غیر سلسله مراتبی: همانطور که گفته شد ساختار شبکه در سازمان کمتر ساختار یافته و نسبتاً مسطح تلقی می شود. اقتدار تصمیم‌گیری اغلب در سراسر شبکه توزیع می‌شود نه اینکه در بالا متمرکز شود.
- میل شدید به برون سپاری: سازمان‌های دارای ساختار شبکه اغلب از برون‌سپاری و مشارکت در زمانی که به مهارت، عملکرد و منبع خاصی نیاز دارند، استقبال می‌کنند. این می تواند خدمات مشتری، روابط عمومی یا مهندسی مکانیک باشد.
- ساختار چابک تر: از آنجا که ساختار شبکه در سازمان غیرمتمرکز است، دارای سطوح کمتر، دامنه کنترل گسترده‌تر و جریان تصمیم‌گیری و ایده‌ها از پایین به بالا است.
- تمرکز بر تخصص: موجودیت های مختلف در شبکه در عملکردها یا وظایف خاصی تخصص دارند. هنگامی که یک پروژه جدید وجود دارد، انواع خاصی از کارمندان بر اساس یک تخصص مشترک به صورت موقت با هم گروه بندی می شوند.
- رهبری مرکزی ناب: مدیران مسئول رسیدگی به طراحی کلی سازمان و تصمیم گیری کلان هستند. با این حال، رهبران توانمند سعی می کنند از بوروکراسی غیرضروری و کنترل بیش از حد بر واحدهای شبکه فردی اجتناب کنند.
- همپوشانی با ساختار سازمانی بخش: در برخی موارد، بخش‌ها یا واحدهای مختلف درون سازمان به‌عنوان شبکه‌های نیمه مستقل عمل می‌کنند که هر کدام در حوزه تمرکز خود تخصص دارند.
4 انواع ساختار سازمانی شبکه
چهار نوع ساختار شبکه در سازمان ها وجود دارد:
1. شبکه یکپارچه:
شبکه یکپارچه در یک سازمان معمولاً به ساختاری اطلاق می شود که در آن اجزا یا واحدهای مختلف به طور نزدیک با هم کار می کنند و اطلاعات، منابع و فرآیندها را به طور یکپارچه به اشتراک می گذارند. نمونه هایی از شبکه های یکپارچه شامل یک زنجیره خرده فروشی با مکان های مختلف فروشگاه یا یک شرکت تولیدی با کارخانه های مختلف است.
2. شبکه همبسته
بیان می‌کند که بخش‌ها یا واحدهای مختلف سازمان به نحوی با یکدیگر مرتبط یا به نحوی مرتبط هستند، مانند نیازها و اهداف مشترک، و برای دستیابی به آنها باید با یکدیگر همکاری کنند. آنها می توانند به طور طبیعی در یک سازمان رقابتی باشند، اما در جنبه های خاصی از کسب و کار علاقه دارند. تولیدکنندگان خودرو را به عنوان مثال در نظر بگیرید، آنها خطوط تولید زیادی دارند، اما مدیریت زنجیره تامین را به اشتراک می گذارند و برای توسعه فناوری های جدید همکاری می کنند.
3. شبکه قرارداد
این نوع ساختار شبکه به شرکای مستقلی اطلاق می شود که قراردادها و قراردادهای رسمی را با شرکت منعقد کرده اند، مانند امتیازات، امتیازات یا قراردادها برای همکاری با یکدیگر. یک زنجیره فست فود که از طریق قراردادهای فرانچایز فعالیت می کند از جمله نمونه های عالی است.
4. شبکه ارتباط مستقیم
همیشه منافع اقتصادی بین سازمان ها و سیاست یا مذاهب وجود دارد که به راحتی قابل جایگزینی نیست. این شبکه ها اغلب غیر رسمی هستند و ممکن است بر اساس ارتباطات شخصی یا اجتماعی شکل بگیرند. مثلاً می تواند یک حزب سیاسی با شاخه های مختلف یا یک تشکل مذهبی باشد که در مجالس مختلف می ماند.
نمونه هایی از ساختار شبکه در سازمان چیست؟
یادگیری از افراد موفق برای شرکت هایی که می خواهند وارد افق جدیدی از ساختار سازمانی شوند مفید است. چندین شرکت وجود دارند که به دلیل مدیریت ساختار شبکه خود شهرت خوبی دارند. آن ها هستند:
استارباکس
یکی از پر رونق ترین قهوه های زنجیره ای با 35,711 فروشگاه در 80 کشور، استارباکس همچنین به عنوان پیشگام در پیروی از ساختار سازمانی شبکه شناخته شده است. این شرکت شبکه ای از فروشگاه های مستقل و دارای مجوز را ترویج می کند. همچنین به مدیران منطقه ای قدرت می دهد تا تصمیماتی اتخاذ کنند که مطابق با ترجیحات مشتریان محلی و روندهای بازار باشد. همه فروشگاه ها از خدمات مشترک ارائه شده در گروه مانند کمپین های بازاریابی و توسعه محصول بهره می برند.
H&M (Hennes & Mauritz)
برای پاسخگویی سریع به روند مد و حفظ عملیات مقرون به صرفه، H&M، خرده‌فروش چندملیتی لباس سوئدی، ساختار سازمانی خود را نیز مبتنی بر شبکه ایجاد می‌کند. چرخش سریع این شرکت از طراحی تا قفسه های فروشگاه، آن را در صنعت مد متمایز می کند. به عنوان مثال، این شرکت یک شرکت مرکز تماس در نیوزلند، یک شرکت حسابداری در استرالیا، یک شرکت توزیع در سنگاپور و یک شرکت تولیدی در مالزی را برون سپاری می کند.
مزایای ساختار شبکه در سازمان
- افزایش انعطاف پذیری و سازگاری که به راحتی با تغییرات بازار یا چشم انداز کسب و کار سازگار می شود.
- کارمندان را تشویق کنید که در برابر تغییرات و نوآوری باز باشند، زیرا در نتیجه از لحاظ عاطفی کمتر به سلسله مراتب و جریان های کاری خاص وابسته هستند.
- هزینه های کمتر را افزایش دهید، زیرا ایجاد یک بخش و اداره آن بسیار گران تر از برون سپاری آن روش است. در هزینه های بازاریابی، تحقیق و توسعه، و زنجیره تامین صرفه جویی می کند زیرا آنها منابع مشترک شرکت های مادر هستند.
- با کاهش منابع، خطر محدودیت یا عدم اطمینان خارجی را کاهش دهید.
غلبه بر محدودیت های ساختار سازمانی شبکه
حفظ یک ساختار شبکه موثر در یک سازمان با چالش های زیادی مواجه است. این کار با کنترل عملیات و منابع آن دشوار است. بسیاری از شرکت ها برای منابع یا تخصص به طور فزاینده ای به سازمان های دیگر وابسته هستند که می تواند منجر به آسیب پذیری شود. با اشتراک گذاری اطلاعات بین شرکت کنندگان امکان نشت اطلاعات وجود دارد.
علاوه بر این، ساختار سازمانی شبکه در مدیریت با عملیات سنتی متفاوت است. تلاش بیشتر مدیران برای حفظ استانداردهای با کیفیت بالا در سراسر شبکه نیاز دارد. سیستم‌های تشویقی سنتی ممکن است در ساختارهای شبکه‌ای که مدیران را ملزم به ابداع انگیزه‌ها و پاداش‌های جدید می‌کند، مؤثر نباشد.
بهترین نکات از AhaSlides
به دنبال سرگرمی بیشتر در طول گردهمایی ها هستید؟
اعضای تیم خود را با یک مسابقه سرگرم کننده در AhaSlides جمع آوری کنید. برای شرکت در آزمون رایگان از کتابخانه قالب AhaSlides ثبت نام کنید!
🚀 امتحان رایگان ☁️
💡به دنبال ایده های جالب تری برای ایجاد یک محل کار سالم برای کارمندان برای توسعه ساختار شبکه ای در سازمان هستید؟ AhaSlides می‌تواند راه‌های نوآورانه آموزش و کار گروهی را با ابزارهای ارائه تعاملی برای همه طیف‌های موضوعات و اندازه‌های شرکت با هزینه کم ارائه دهد.
پرسش و پاسخهای متداول
عملکرد ساختار سازمان شبکه چیست؟
ساختار شبکه ای در سازمان برای ارتقای همکاری، انعطاف پذیری و جریان اطلاعات در داخل موسسه طراحی شده است. در حالی که از عملکردها یا بخش های تخصصی پشتیبانی می کند، به حفظ سطح بالایی از یکپارچگی کمک می کند.
4 نوع ساختار سازمانی کدامند؟
چهار نوع متداول ساختار سازمانی عبارتند از:
- ساختار تابعی: توسط توابع یا بخش های تخصصی سازماندهی می شود.
- ساختار بخش: بر اساس محصولات، بازارها یا مناطق جغرافیایی به بخش های نیمه خودمختار تقسیم می شود.
- ساختار مسطح: دارای لایه های سلسله مراتبی کمی است و ارتباطات باز را تشویق می کند.
- ساختار ماتریسی: ترکیبی از عناصر ساختارهای عملکردی و تقسیمی، اغلب با استفاده از تیم های متقابل.
سه نوع ساختار شبکه چیست؟
ساختار شبکه در سازمان را می توان به روش های مختلفی دسته بندی کرد که رایج ترین انواع آن داخلی، پایدار و پویا است.
- شبکه های داخلی تأسیسات انعطاف پذیر دارایی ها و واحدهای تجاری هستند که در یک شرکت واحد قرار دارند و خود را تحت تأثیر نیروهای بازار قرار می دهند. نمونه ای از این ساختار هلدینگ ها هستند.
- شبکه های پایدار به شرکت‌هایی که در روابط بلندمدت با تامین‌کنندگان خارجی هستند که تخصص را به شرکت اصلی وارد می‌کنند، اشاره کنید. شرکت‌کنندگان معمولاً حول یک شرکت بزرگ سازماندهی می‌شوند، برای مثال، خودروسازی ژاپنی.
- شبکه های پویا اتحادهای موقتی تر شرکت هایی با مهارت های کلیدی هستند که معمولاً در اطراف یک شرکت پیشرو یا کارگزاری نظام مند می شوند. هر یک از واحدها تمایل به مستقل بودن دارند و در یک پروژه یا فرصت متمایز همکاری می کنند. سرمایه گذاری مشترک در صنعت مد را به عنوان نمونه در نظر بگیرید.
مرجع: Ceopedia | استاد کلاس | در ResearchGate | AIHR
