روش شناسی آبشار | راهنمای جامع 2024

وقتی نوبت به مدیریت پروژه می رسد، انتخاب روش مناسب می تواند تاثیر زیادی بر موفقیت شما داشته باشد. به همین دلیل است که ما اینجا هستیم تا آن را کشف کنیم روش شناسی آبشار در جزئیات

در این مقاله، ما عمیقاً به متدولوژی آبشار می پردازیم، تعریف آن را کشف می کنیم، مراحل متمایز آن را تجزیه می کنیم، و مزایا و معایب آن را بررسی می کنیم. علاوه بر این، در مورد صنایع و سناریوهای پروژه ای بحث خواهیم کرد که روش شناسی آبشار در آنها می درخشد و به شما کمک می کند تا تعیین کنید که آیا مناسب برای سرمایه گذاری بعدی شما است یا خیر.

بنابراین، بیایید درست وارد شویم و اسرار متدولوژی آبشار را کشف کنیم!

فهرست مندرجات

• بررسی اجمالی
• درباره روش شناسی آبشار
• تعریف روش شناسی آبشار
• 6 مرحله از روش شناسی آبشار
• مزایا و معایب روش شناسی آبشار
• چه زمانی و کجا باید متدولوژی آبشار را اعمال کرد؟
• گیرنده های کلیدی 
• سوالات متداول درباره روش شناسی آبشار

بررسی اجمالی

درباره روش شناسی آبشار

نکاتی برای تعامل بهتر

• مدیریت پروژه
• فرآیند برنامه ریزی پروژه
• اجرای پروژه

تعریف روش شناسی آبشار

روش شناسی آبشار (یا مدل آبشار) در مدیریت پروژه یک رویکرد خطی و متوالی است که برای مدیریت پروژه ها استفاده می شود. این یک فرآیند ساختاریافته را دنبال می کند که در آن هر مرحله از پروژه قبل از حرکت به مرحله بعدی تکمیل می شود. این روش "آبشار" نامیده می شود زیرا پیشرفت به طور پیوسته به سمت پایین جریان می یابد، شبیه به یک آبشار.

مدل Waterfall را می توان در حوزه های مختلفی از جمله توسعه نرم افزار، مهندسی و ساخت و ساز استفاده کرد. اغلب در پروژه هایی با ضرب الاجل دقیق، بودجه محدود و محدوده ثابت استفاده می شود.

6 مرحله از روش شناسی آبشار

متدولوژی آبشار از یک رویکرد متوالی برای مدیریت پروژه پیروی می کند که از مراحل مجزا تشکیل شده است. بیایید این مراحل را به روشی ساده بررسی کنیم:

1/ جمع آوری نیازمندی ها:

در این مرحله الزامات پروژه شناسایی و مستندسازی می شود. ذینفعان پروژه مشارکت می کنند تا اطمینان حاصل شود که الزامات و انتظارات آنها به خوبی درک شده است. هدف فاز ایجاد یک پایه محکم برای پروژه با تعریف آنچه باید به دست آید، است.

به عنوان مثال، شما یک پروژه توسعه نرم افزار برای یک وب سایت تجارت الکترونیک جدید دارید. در این مرحله، تیم پروژه شما:

• با ذینفعان مختلف، مانند صاحبان مشاغل، کارشناسان بازاریابی، و کاربران نهایی بالقوه تعامل داشته باشید تا نظرات و نیازهای آنها را جمع آوری کنید. 
• برای درک اهداف، عملکردها و انتظارات وب سایت، مصاحبه ها، جلسات و کارگاه های آموزشی برگزار کنید.

2/ طراحی: 

پس از جمع آوری الزامات، مرحله طراحی آغاز می شود. در اینجا، تیم پروژه، طرح یا نقشه طرح تفصیلی پروژه را ایجاد می کند. این شامل تعریف ساختار، اجزا و تجربیات کاربر است. 

هدف مرحله طراحی این است که اطمینان حاصل شود که همه افراد درگیر، از جمله توسعه دهندگان، طراحان، و همه سهامداران، دید روشنی از ساختار و ظاهر پروژه دارند.

3/ اجرا:

در مرحله اجرا، کار توسعه واقعی انجام می شود. تیم پروژه شروع به ساخت محصولات تحویلی پروژه با توجه به مشخصات طراحی می کند. 

مثل ساختن خانه به آن فکر کنید. مرحله اجرا زمانی است که سازندگان شروع به کار بر روی فونداسیون، دیوارها، سقف، لوله کشی و سیستم های الکتریکی می کنند. آنها نقشه های معماری را دنبال می کنند و آنها را به سازه های ملموس تبدیل می کنند.

به طور مشابه، در این مرحله، توسعه‌دهندگان طرح‌های طراحی ایجاد شده در قبلی را دنبال می‌کنند و کد مورد نیاز برای اجرای پروژه را می‌نویسند. آن‌ها قطعات مختلف پروژه، مانند ویژگی‌ها، قابلیت‌ها، و رابط‌ها را گرد هم می‌آورند و آن‌ها را به‌گونه‌ای به هم متصل می‌کنند که به خوبی با هم کار کنند.

4/ تست: 

پس از مرحله اجرا، تست های دقیق برای اطمینان از کیفیت و عملکرد پروژه انجام می شود. انواع مختلفی از تست ها مانند تست واحد، تست یکپارچه سازی و تست سیستم برای شناسایی هر گونه نقص یا مشکل انجام می شود. 

مرحله آزمایش با هدف اعتبارسنجی این است که پروژه با الزامات مشخص شده مطابقت دارد و مطابق انتظار عمل می کند.

5/ استقرار: 

استقرار مرحله ای است که پروژه آماده انتشار و استفاده است. پس از اتمام مرحله آزمایش اتفاق می افتد. 

در مرحله Deployment، محصولات قابل تحویل پروژه، مانند نرم افزار یا وب سایت، منتشر شده و در دنیای واقعی پیاده سازی می شوند. آنها یا در محیط تولید نصب می شوند، جایی که همه چیز برای استفاده واقعی تنظیم شده است، یا به مشتری که پروژه را درخواست کرده است، تحویل داده می شود.

• به عنوان مثال، اگر یک وب سایت باشد، تیم پروژه سرورهای وب، پایگاه های داده و هر زیرساخت مورد نیاز دیگر را راه اندازی می کند. آنها اطمینان حاصل می کنند که همه چیز به درستی پیکربندی شده و به خوبی کار می کند.

6/ تعمیر و نگهداری:

در طول مرحله تعمیر و نگهداری، تیم پروژه پشتیبانی مستمری را برای رسیدگی به مشکلاتی که ممکن است پیش بیاید ارائه می‌کند. هدف اصلی مرحله تعمیر و نگهداری این است که اطمینان حاصل شود که پروژه به خوبی کار می کند و انتظارات کاربران را برآورده می کند. 

• اگر هر گونه اشکال یا مشکلی در پروژه کشف شود، تیم روی رفع آنها کار می کند.
• این تیم همچنین به دنبال ایجاد تغییرات یا بهبودهای لازم در پروژه بر اساس بازخورد کاربر یا نیازهای جدید است. این شبیه زمانی است که پیشنهاد می‌کنید یک ویژگی جدید را به برنامه مورد علاقه خود اضافه کنید، و توسعه‌دهندگان گوش می‌دهند و آن را انجام می‌دهند.

تا زمانی که پروژه روشن است، تیم پروژه به ارائه پشتیبانی، رفع هرگونه مشکل، و به روز رسانی یا تغییرات لازم ادامه می دهد. این کمک می کند تا پروژه قابل اعتماد، ایمن و به روز نگه داشته شود.

مزایا و معایب روش شناسی آبشار

مزایای روش شناسی آبشار

• رویکرد شفاف و ساختار یافته: متدولوژی روشی روشن و سازمان یافته برای مدیریت پروژه ها ارائه می دهد. این یک فرآیند گام به گام را دنبال می کند و برنامه ریزی و اجرای کار را برای تیم ها آسان تر می کند.
• مستندات دقیق: این مدل بر اهمیت مستندسازی در هر مرحله تاکید دارد. این بدان معناست که الزامات پروژه، طرح های طراحی و جزئیات پیاده سازی به خوبی مستند شده است. این مستندات برای مراجع بعدی مفید است و به حفظ دانش در سازمان کمک می کند.
• شناسایی اولیه نیازمندی ها: این متدولوژی بر شناسایی و تعریف الزامات پروژه در مراحل اولیه تمرکز دارد. با انجام این کار، می توانید سوء تفاهم های احتمالی یا تغییرات در حوزه را به حداقل برسانید. این یک پایه محکم برای پروژه از همان ابتدا فراهم می کند.
• نقاط عطف و قابل تحویل را روشن کنید: این روش اجازه می دهد تا نقاط عطف و قابل تحویل را در هر مرحله از پروژه تنظیم کنید. این به مدیران پروژه کمک می‌کند تا پیشرفت را پیگیری کرده و موفقیت را با اهداف از پیش تعریف‌شده اندازه‌گیری کنند. هنگامی که تیم هر نقطه عطف را کامل می کند، احساس موفقیت را ایجاد می کند.

معایب روش شناسی آبشار

• انعطاف پذیری محدود: روش شناسی جنبه منفی این را دارد که انعطاف ناپذیر است. هنگامی که یک مرحله تکمیل می شود، ایجاد تغییرات چالش برانگیز می شود. این محدودیت می تواند مشکلاتی را در انطباق با نیازمندی های در حال تحول یا ترکیب بازخوردها در آینده در پروژه ایجاد کند. ممکن است توانایی پروژه را برای انعطاف پذیری و پاسخگویی به نیازهای در حال تغییر محدود کند.
• عدم مشارکت ذینفعان: در این مدل، ذینفعان ممکن است مشارکت محدودی داشته باشند و فقط در مراحل بعدی پروژه بازخورد ارائه کنند. اگر نتیجه نهایی انتظارات ذینفعان را برآورده نکند، این تعامل با تاخیر می تواند منجر به شگفتی یا ناامیدی شود. 
• ریسک بالاتر تغییرات پرهزینه: با توجه به ماهیت متوالی روش، ایجاد تغییرات یا پرداختن به مسائل کشف شده در مراحل بعدی می تواند زمان بر و پرهزینه باشد. اصلاح پروژه مستلزم بازگشت به فازهای قبلی است که می تواند جدول زمانی و بودجه پروژه را مختل کند. این تغییرات ممکن است منجر به هزینه های اضافی و تاخیر شود.
• سازگاری محدود با عدم قطعیت: این مدل فرض می کند که الزامات پروژه را می توان در ابتدا به طور کامل درک و تعریف کرد. با این حال، در پروژه های پیچیده یا محیط های نامشخص، ممکن است درک کامل از قبل چالش برانگیز باشد. این محدودیت می تواند در هنگام مواجهه با موقعیت های غیرمنتظره یا شرایط در حال تحول منجر به مشکلاتی در ارائه نتیجه مطلوب شود.

روش های مختلف ممکن است برای نیازهای خاص پروژه و زمینه سازمانی مناسب تر باشد. بنابراین، اجازه دهید به بخش بعدی برویم تا بدانیم چه زمانی باید مدل آبشار را اعمال کنید!

چه زمانی و کجا باید متدولوژی آبشار را اعمال کرد؟

این روش معمولاً در پروژه هایی با الزامات به خوبی تعریف شده و پایدار، که در آن پروژه دارای اهداف و محدوده روشن است، استفاده می شود. این مدل در صنایعی مانند ساخت و ساز، مهندسی، تولید و توسعه نرم افزار رایج است.

در اینجا چند سناریو وجود دارد که در آن روش آبشار می تواند به طور موثر اعمال شود:

1. پروژه های متوالی و قابل پیش بینی: برای پروژه هایی با توالی مشخص از وظایف و جریان قابل پیش بینی، مانند ساخت یک ساختمان، به خوبی کار می کند.
2. پروژه های کوچک با اهداف روشن: برای پروژه های کوچک با اهداف کاملاً تعریف شده، مانند توسعه یک برنامه موبایل ساده، موثر است.
3. الزامات پایدار و تغییرات محدود: زمانی که الزامات پروژه پایدار است و احتمال تغییر قابل توجهی وجود ندارد، متدولوژی آبشار مناسب است. 
4. الزامات انطباق و اسناد: برای پروژه هایی که نیاز به مستندات کامل و مطابقت با مقررات دارند، مانند صنایع بهداشتی یا هوافضا مفید است.
5. پروژه هایی با نیازهای کاربر کاملاً تعریف شده: این زمانی قابل اجرا است که نیازهای کاربر از ابتدا به وضوح درک شود، مانند ساخت یک وب سایت با توجه به مشخصات مشتری خاص.

مهم است که به یاد داشته باشید که متدولوژی آبشار ممکن است برای پروژه هایی که نیاز به سازگاری، مشارکت مکرر ذینفعان، یا پاسخگویی به الزامات در حال تغییر دارند، مناسب نباشد. در چنین مواردی، روش‌های چابک اغلب ترجیح داده می‌شوند.

گیرنده های کلیدی

متدولوژی Waterfall برای پروژه‌هایی با وظایف متوالی و قابل پیش‌بینی، پروژه‌های کوچک با اهداف واضح یا پروژه‌های کاربر کاملاً تعریف شده به خوبی کار می‌کند. با این حال، ممکن است برای پروژه هایی که نیاز به سازگاری و مشارکت مکرر ذینفعان دارند، مناسب نباشد.

و با استفاده از ابزارهایی مانند AhaSlides، می توانید اجرای متدولوژی آبشار را افزایش دهید. AhaSlides ارزشمند است قالب و ویژگی های تعاملی که برنامه ریزی، طراحی و ارتباطات پروژه را ساده می کند. با AhaSlides، تیم ها می توانند ارائه های جذابی ایجاد کنند، پیشرفت را به طور موثر پیگیری کنند و نتایج کلی پروژه را بهبود بخشند.

سوالات متداول درباره روش شناسی آبشار

مدل آبشار چیه؟

روش شناسی آبشار (یا مدل آبشار) در مدیریت پروژه یک رویکرد خطی و متوالی است که برای مدیریت پروژه ها استفاده می شود. این یک فرآیند ساختاریافته را دنبال می کند که در آن هر مرحله از پروژه قبل از حرکت به مرحله بعدی تکمیل می شود.

5 مرحله مدل آبشار چیست؟

در اینجا 5 مرحله از مدل آبشار آورده شده است:

• جمع آوری ملزومات 
• طرح
• پیاده سازی
• تست
• استقرار و نگهداری

مزایا و معایب مدل آبشاری چیست؟

مزایای روش آبشار: 

• رویکردی شفاف و ساختار یافته دارد
• این مستندات دقیق را ارائه می دهد
• دارای شناسایی اولیه نیازمندی ها است
• نقاط عطف و تحویلی واضح را ارائه می دهد

معایب روش شناسی آبشار

• دارای انعطاف پذیری محدود است
• فاقد مشارکت ذینفعان است
• ریسک تغییرات پرهزینه بیشتری دارد
• سازگاری محدودی با عدم قطعیت دارد

مرجع: فوربس | خشت