Co naprawdę inspiruje Cię do najlepszych prac? Czy to duży bonus, czy strach przed porażką?
Chociaż zewnętrzne zachęty mogą przynieść krótkoterminowe rezultaty, prawdziwa motywacja pochodzi z wnętrza – i właśnie na tym polega teoria samostanowienia.
Dołącz do nas, gdy zagłębiamy się w naukę stojącą za tym, co sprawia, że jesteśmy całkowicie pochłonięci tym, co kochamy. Odkryj proste sposoby na rozbudzenie swojej pasji i odblokowanie najbardziej zaangażowanego siebie, korzystając z zaskakujących spostrzeżeń teoria samostanowienia.
Spis treści
Wskazówki dotyczące lepszego zaangażowania
Zaangażuj swoich pracowników
Rozpocznij konstruktywną dyskusję, uzyskaj przydatne informacje zwrotne i doceń swoich pracowników. Zarejestruj się, aby otrzymać darmowy szablon AhaSlides
🚀 Weź darmowy quiz☁️
Teoria samostanowienia zdefiniowane
Teoria samostanowienia (SDT) dotyczy tego, co nas motywuje i napędza nasze zachowanie. Został zaproponowany i opracowany głównie przez Edwarda Deciego i Richarda Ryana 1985.
W istocie SDT mówi, że wszyscy mamy podstawowe potrzeby psychologiczne, które możemy odczuwać:
- Kompetentny (zdolny do skutecznego wykonywania zadań)
- Autonomiczny (kontrolujący nasze własne działania)
- Pokrewieństwo (połączenie z innymi)
Kiedy te potrzeby są zaspokojone, czujemy się zmotywowani i szczęśliwi od wewnątrz – to się nazywa wewnętrzna motywacja.
Jednak nasze środowisko również odgrywa dużą rolę. Środowiska, które wspierają nasze potrzeby w zakresie kompetencji, autonomii i powiązań społecznych, zwiększają motywację wewnętrzną.
Rzeczy takie jak wybór, informacja zwrotna i zrozumienie od innych pomagają zaspokoić te potrzeby.
Z drugiej strony środowiska, które nie wspierają naszych potrzeb, mogą zniszczyć motywację wewnętrzną. Presja, kontrola lub izolacja od innych mogą osłabić nasze podstawowe potrzeby psychologiczne.
SDT wyjaśnia również, w jaki sposób nagrody zewnętrzne czasami przynoszą odwrotny skutek. Nagrody mogą wprawdzie wpływać na zachowanie w perspektywie krótkoterminowej, ale podważają motywację wewnętrzną, jeśli ograniczają nasze poczucie autonomii i kompetencji.
How teoria samostanowienia działa
Wszyscy mamy wrodzoną chęć rozwoju, uczenia się nowych rzeczy i poczucia kontroli nad własnym życiem (autonomia). Chcemy także pozytywnych relacji z innymi i wnoszenia wartości (pokrewieństwa i kompetencji).
Kiedy te podstawowe potrzeby są wspierane, czujemy się bardziej zmotywowani i szczęśliwi wewnętrznie. Ale kiedy są blokowane, cierpi na tym nasza motywacja.
Motywacja istnieje na kontinuum od motywowanej (brak intencji), przez motywację zewnętrzną, do motywacji wewnętrznej. Motywy zewnętrzne, motywowane nagrodą i karą, są uważane za „kontrolowanych".
Wewnętrzne motywy wynikające z zainteresowania i przyjemności są postrzegane jako „autonomiczny„. SDT twierdzi, że wspieranie naszego wewnętrznego popędu jest najlepsze dla naszego dobrego samopoczucia i wydajności.
Różne środowiska mogą albo odżywiać, albo zaniedbywać nasze podstawowe potrzeby. Miejsca oferujące wybór i zrozumienie sprawiają, że jesteśmy bardziej zmotywowani, skupieni i zręczni od wewnątrz.
Kontrolujące otoczenie sprawia, że czujemy się popychani, przez co tracimy wewnętrzny zapał i robimy rzeczy z powodów zewnętrznych, na przykład unikając kłopotów. Z czasem to nas wyczerpuje.
Każda osoba ma swój własny styl dostosowywania się do okoliczności (orientacje przyczynowe) i jakie cele motywują ją wewnętrznie, a jakie zewnętrznie.
Kiedy nasze podstawowe potrzeby są szanowane, zwłaszcza gdy mamy swobodę wyboru, radzimy sobie lepiej psychicznie i osiągamy więcej w porównaniu do sytuacji, gdy jesteśmy kontrolowani z zewnątrz.
Przykład teorii samostanowienias
Aby dać lepszy kontekst tego, jak to działa w prawdziwym życiu, oto kilka przykładów teorii samostanowienia w szkole/pracy:
W szkole:
Uczeń, który uczy się do testu, ponieważ jest wewnętrznie zainteresowany przedmiotem, uważa go za mający osobiste znaczenie i chce się uczyć, wykazuje motywacja autonomiczna według SDT.
Uczeń, który uczy się tylko dlatego, że boi się kary ze strony rodziców w przypadku niepowodzenia, lub dlatego, że chce zaimponować nauczycielowi, wykazuje kontrolowana motywacja.
W pracy:
Pracownik, który zgłasza się jako wolontariusz do dodatkowych projektów w pracy, ponieważ uważa tę pracę za angażującą i zgodną z jego osobistymi wartościami, wykazuje się autonomiczny motywacja z perspektywy SDT.
Pracownik, który pracuje w godzinach nadliczbowych wyłącznie po to, aby zdobyć premię, uniknąć gniewu szefa lub dobrze wyglądać przed awansem, demonstruje kontrolowana motywacja.
W kontekście medycznym:
Przejawem choroby jest pacjent, który podejmuje leczenie wyłącznie po to, aby uniknąć kary ze strony personelu medycznego lub w obawie przed negatywnymi konsekwencjami zdrowotnymi kontrolowana motywacja zgodnie z definicją SDT.
Pacjent, który trzyma się planu leczenia założonego przez lekarza, bo rozumie jego osobiste znaczenie dla jego zdrowia i długotrwałego dobrostanu, jest autonomicznie zmotywowani.
Jak poprawić swoje samostanowienie
Regularne ćwiczenie tych działań pomoże Ci w naturalny sposób zaspokoić swoje potrzeby w zakresie kompetencji, autonomii i pokrewieństwa, a tym samym rozwinąć się w najbardziej zaangażowaną i produktywną osobę.
#1. Skoncentruj się na motywacji wewnętrznej
Aby wyznaczyć cele motywowane wewnętrznie, zastanów się nad swoimi podstawowymi wartościami, pasjami i tym, co daje ci poczucie sensu, przepływu lub dumy z ich osiągnięcia. Wybierz cele zgodne z głębszymi zainteresowaniami.
Dobrze zinternalizowane cele zewnętrzne mogą być również autonomiczne, jeśli korzyści zewnętrzne zostaną w pełni zidentyfikowane i zintegrowane z Twoim poczuciem siebie. Na przykład wybierając dobrze płatną pracę, uważasz ją za naprawdę wciągającą i celową.
Cele prawdopodobnie będą się zmieniać w miarę rozwoju. Okresowo dokonuj ponownej oceny, czy nadal wzbudzają one Twój wewnętrzny entuzjazm lub czy wzywają Cię teraz nowe możliwości. Bądź gotowy dostosować kurs w razie potrzeby.
#2. Buduj kompetencje i samodzielność
Stale rozwijaj swoje umiejętności w obszarach zgodnych z Twoimi wartościami i talentami poprzez wyzwania promujące stopniowe mistrzostwo. Kompetencje wynikają z uczenia się na krawędzi swoich umiejętności.
Szukaj informacji zwrotnych i wskazówek, ale nie polegaj wyłącznie na ocenie zewnętrznej. Opracuj wewnętrzne wskaźniki doskonalenia w oparciu o potencjał osobisty i standardy doskonałości.
Podejmuj decyzje z powodów motywacyjnych, związanych ze swoimi aspiracjami, a nie ze względu na przestrzeganie zasad lub nagrody. Poczuj odpowiedzialność za swoje zachowania
Otaczaj się relacjami wspierającymi autonomię, w których czujesz się rozumiany i upoważniony do celowego kierowania swoim życiem w oparciu o to, kim się stajesz.
#3. Zaspokajaj swoje potrzeby psychiczne
Pielęgnuj relacje, w których czujesz się naprawdę widziany, akceptowany bezwarunkowo i upoważniony do autentycznego wyrażania siebie bez obawy przed zemstą.
Regularna autorefleksja na temat wewnętrznych stanów, wartości, ograniczeń i celów rozjaśni energetyzujące i drenujące wpływy, których należy szukać lub których należy unikać.
Priorytetowo traktuj zajęcia rekreacyjne po prostu dla przyjemności i regeneracji sił, zamiast odhaczać pola. Wewnętrzne hobby karmi ducha.
Nagrody zewnętrzne, takie jak pieniądze, pochwały i tym podobne, najlepiej postrzegać jako cenione korzyści, a nie główny czynnik stymulujący zachowanie mające na celu podtrzymanie wewnętrznych motywów.
Na wynos
Teoria samostanowienia dostarcza cennych informacji na temat ludzkiej motywacji i dobrostanu. Niech to zrozumienie SDT umożliwi ci urzeczywistnienie najsilniejszego, najbardziej zintegrowanego „ja”. Nagrody – za ducha i wydajność – są warte wysiłku, aby utrzymać jasny ogień w Twoim wewnętrznym ogniu.
Często Zadawane Pytania
Kto zaproponował teorię samostanowienia?
Teoria samostanowienia została pierwotnie zaproponowana w przełomowych pracach psychologów Edwarda Deciego i Richarda Ryana, rozpoczętych w latach siedemdziesiątych XX wieku.
Czy teoria samostanowienia jest konstruktywistyczna?
Chociaż SDT nie mieści się w pełni w kręgu konstruktywizmu, SDT integruje niektóre spostrzeżenia konstruktywizmu na temat aktywnej roli poznania w budowaniu motywacji, a nie tylko reagowania na bodźce zewnętrzne.
Jaki jest przykład teorii samostanowienia?
Przykładem zachowań o samostanowieniu może być student zapisujący się do klubu artystycznego, ponieważ lubi rysować, lub mąż zmywający naczynia, ponieważ chce dzielić się odpowiedzialnością z żoną.
