افزایش رقابت و عوامل اقتصادی نامطمئن، دلایل اصلی پایان دادن به یک کسب و کار هستند. بنابراین، برای موفقیت در رقابت با رقبای خود، هر سازمانی نیاز به داشتن برنامهها، نقشههای راه و استراتژیهای متفکرانه دارد. به طور خاص، برنامهریزی استراتژیک از جمله مهمترین فرآیندها در هر کسب و کاری است.
در عین حال، الگوهای برنامهریزی استراتژیک ابزارهای مفیدی برای سازمانها جهت توسعه و اجرای برنامههای استراتژیک خود هستند. بررسی کنید که چه چیزهایی در این الگو گنجانده شده است و چگونه میتوان یک الگوی خوب ایجاد کرد، به علاوه الگوهای رایگانی برای هدایت کسبوکارها به سمت رونق وجود دارد.

فهرست مندرجات
- الگوی برنامه ریزی استراتژیک چیست؟
- چه چیزی یک الگوی برنامه ریزی استراتژیک خوب را می سازد؟
- نمونه هایی از الگوهای برنامه ریزی استراتژیک
- خط پایین
الگوی برنامه ریزی استراتژیک چیست؟
یک الگوی برنامه ریزی استراتژیک برای ترسیم گام های دقیق برای ایجاد یک برنامه برای آینده کوتاه مدت و بلند مدت کسب و کار مورد نیاز است.
یک الگوی برنامه ریزی استراتژیک معمولی ممکن است شامل بخش هایی در این زمینه باشد:
- خلاصه اجرایی: خلاصه ای از معرفی کلی، ماموریت، چشم انداز و اهداف استراتژیک سازمان.
- تجزیه و تحلیل وضعیت: تجزیه و تحلیل عوامل داخلی و خارجی موثر بر توانایی سازمان برای دستیابی به اهدافش از جمله نقاط قوت، ضعف، فرصت ها و تهدیدها.
- چشم انداز و بیانیه ماموریت: چشم انداز و بیانیه ماموریتی روشن و قانع کننده که هدف، ارزش ها و اهداف بلند مدت سازمان را مشخص می کند.
- اهداف و اهداف: اهداف و اهداف مشخص و قابل اندازه گیری که سازمان برای تحقق چشم انداز و ماموریت خود قصد دستیابی به آنها را دارد.
- استراتژی: مجموعه ای از اقدامات قابل اجرا که سازمان برای دستیابی به اهداف و مقاصد خود انجام خواهد داد.
- برنامه عملیاتی: یک طرح تفصیلی که وظایف، مسئولیت ها و زمان بندی های خاص مورد نیاز برای اجرای استراتژی های سازمان را مشخص می کند.
- نظارت و ارزیابی: سیستمی برای نظارت بر پیشرفت و ارزیابی اثربخشی استراتژی ها و اقدامات سازمان.
یک چارچوب برنامه ریزی استراتژیک برای هر شرکتی که می خواهد یک برنامه استراتژیک جامع برای دستیابی به اهداف و اهداف بلندمدت خود ایجاد کند، مهم است. مجموعهای از دستورالعملها، اصول و ابزارها را برای هدایت فرآیند برنامهریزی و اطمینان از پوشش همه عناصر حیاتی ارائه میکند.
هنگام ایجاد یک الگوی برنامه ریزی استراتژیک، مطمئن شوید که بخش های قابل توجهی از چارچوب برنامه ریزی استراتژیک را پوشش می دهد تا شرکت بتواند بر موقعیت های غیرمنتظره غلبه کند.
و در اینجا دلایلی وجود دارد که توضیح می دهد چرا هر شرکتی باید یک الگوی برنامه ریزی استراتژیک داشته باشد.
- ثبات: چارچوبی ساختاریافته برای تدوین و مستندسازی یک برنامه استراتژیک فراهم می کند. این تضمین می کند که تمام عناصر کلیدی طرح به شیوه ای منسجم و سازمان یافته مورد توجه قرار می گیرند.
- صرفه جویی در زمان: تدوین یک برنامه استراتژیک از ابتدا می تواند فرآیندی زمان بر باشد. با استفاده از یک الگو، سازمانها میتوانند در زمان صرفهجویی کنند و به جای شروع از صفر، روی سفارشیسازی برنامه متناسب با نیازهای خاص خود تمرکز کنند.
- بهترین شیوه: الگوها اغلب بهترین شیوه ها و استانداردهای صنعتی را در خود جای می دهند که می تواند به سازمان ها کمک کند تا برنامه های استراتژیک موثرتری را توسعه دهند.
- همکاری: استفاده از یک الگوی برنامه ریزی استراتژیک می تواند همکاری و ارتباط بین اعضای تیم که در فرآیند برنامه ریزی درگیر هستند را تسهیل کند. این زبان و ساختار مشترکی را برای اعضای تیم فراهم می کند تا با یکدیگر در جهت یک هدف مشترک کار کنند.
- انعطاف پذیری: در حالی که الگوهای برنامه ریزی استراتژیک یک چارچوب ساختار یافته ارائه می دهند، اما انعطاف پذیر هستند و می توانند متناسب با نیازها و اهداف منحصر به فرد یک سازمان سازگار شوند. الگوها را میتوان تغییر داد و سفارشی کرد تا استراتژیها، معیارها و اولویتهای خاصی را شامل شود

چه چیزی یک الگوی برنامه ریزی استراتژیک خوب را می سازد؟
یک الگوی برنامه ریزی استراتژیک خوب باید طراحی شود تا به سازمان ها کمک کند تا یک برنامه راهبردی جامع و مؤثر ایجاد کنند که آنها را به سمت دستیابی به اهداف و اهداف بلندمدت هدایت کند. در اینجا برخی از ویژگی های کلیدی یک الگوی برنامه ریزی استراتژیک خوب آورده شده است:
- واضح و مختصر: الگو باید به راحتی قابل درک باشد، با دستورالعملها، پرسشها و راهنماییهای واضح و مختصر که فرآیند برنامهریزی را هدایت میکنند.
- جامع: همه عناصر کلیدی برنامه ریزی استراتژیک باید تحت پوشش قرار گیرند، از جمله تحلیل موقعیتی، چشم انداز و ماموریت، اهداف و مقاصد، استراتژی ها، تخصیص منابع، اجرا و نظارت و ارزیابی.
- برنامه ریزی: برای پاسخگویی به نیازهای منحصر به فرد سازمان، الگوها باید سفارشی سازی و انعطاف پذیری را برای افزودن یا حذف بخش ها در صورت نیاز ارائه دهند.
- کاربر پسند: استفاده از الگو باید آسان باشد، با قالبی کاربرپسند که همکاری و ارتباط بین ذینفعان را تسهیل کند.
- عملی: برای الگو ضروری است که اهداف و استراتژی های مشخص، قابل اندازه گیری و عملی را ارائه دهد که بتوان آنها را به طور موثر اجرا کرد.
- نتیجه گرا: این الگو باید به سازمان کمک کند تا شاخص های کلیدی عملکرد را شناسایی کند و سیستمی برای نظارت بر پیشرفت و ارزیابی اثربخشی برنامه استراتژیک ایجاد کند.
- به طور مداوم به روز می شود: برای اطمینان از مرتبط بودن و موثر بودن آن در پرتو تغییر عوامل داخلی و خارجی، به طور دورهای بررسی و بهروزرسانی لازم است.
نمونه هایی از الگوهای برنامه ریزی استراتژیک
چندین سطح از برنامهریزی استراتژیک وجود دارد؛ هر نوع، چارچوب و الگوی منحصر به فردی خواهد داشت. برای اینکه ایده بهتری از نحوه عملکرد این نوع الگوها به شما ارائه دهیم، چند نمونه الگو آماده کردهایم که میتوانید به آنها مراجعه کنید.
برنامه ریزی استراتژیک کارکردی
برنامه ریزی استراتژیک عملکردی فرآیند توسعه استراتژی ها و تاکتیک های خاص برای مناطق عملکردی فردی در یک شرکت است.
این رویکرد به هر بخش یا عملکرد اجازه می دهد تا اهداف و اهداف خود را با استراتژی کلی شرکت هماهنگ کند.
برنامه ریزی استراتژیک شرکتی
برنامه ریزی استراتژیک سازمانی فرآیند تعریف ماموریت، چشم انداز، اهداف و استراتژی های سازمان برای دستیابی به آنهاست.
این شامل تجزیه و تحلیل نقاط قوت، ضعف، فرصت ها و تهدیدهای شرکت و تدوین برنامه ای است که منابع، قابلیت ها و فعالیت های شرکت را با اهداف استراتژیک آن همسو می کند.
برنامه ریزی استراتژیک کسب و کار
هدف اصلی برنامه ریزی استراتژیک کسب و کار تمرکز بر جنبه های رقابتی سازمان است.
با تخصیص منابع و قابلیت های سازمان، با مأموریت، چشم انداز و ارزش های کلی خود، شرکت می تواند در یک محیط تجاری که به سرعت در حال تغییر و رقابتی است، پیشتاز بماند.
برنامه ریزی تاکتیکی
بر توسعه برنامه های اقدام خاص برای دستیابی به اهداف و مقاصد کوتاه مدت تمرکز دارد. همچنین می تواند در برنامه ریزی استراتژیک کسب و کار ترکیب شود.
در یک الگوی برنامهریزی استراتژیک تاکتیکی، علاوه بر اهداف، مقاصد و یک طرح عملیاتی، برخی عناصر کلیدی وجود دارند که باید در نظر گرفته شوند:
- گاهشمار: تعیین جدول زمانی برای اجرای برنامه اقدام، شامل نقاط عطف کلیدی و ضرب الاجل.
- مدیریت ریسک: ارزیابی خطرات بالقوه و تدوین برنامه های اضطراری برای کاهش آنها.
- متریک: معیارهایی را برای سنجش پیشرفت در جهت دستیابی به اهداف و مقاصد تعیین کنید.
- طرح ارتباطی: استراتژی و تاکتیک های ارتباطی را مشخص کنید تا ذینفعان را از پیشرفت و هرگونه تغییر در برنامه مطلع کنید.
برنامهریزی استراتژیک در سطح عملیاتی
این نوع برنامهریزی استراتژیک با هدف توسعه استراتژیهایی برای عملیات روزمره، از جمله تولید، لجستیک و خدمات مشتری انجام میشود. هم برنامهریزی استراتژیک عملکردی و هم برنامهریزی استراتژیک تجاری میتوانند این نوع استراتژی را به عنوان بخش مهمی از برنامهریزی خود اضافه کنند.
هنگام کار بر روی برنامهریزی استراتژیک در سطح عملیاتی، شرکت شما باید عوامل دیگری را نیز در نظر بگیرد، از جمله:
- تجزیه و تحلیل SWOT: تجزیه و تحلیل نقاط قوت، ضعف، فرصت ها و تهدیدهای سازمان (SWOT).
- عوامل حیاتی موفقیت (CSFs): عواملی که بیشترین اهمیت را در موفقیت عملیات سازمان دارند.
- شاخص های عملکرد کلیدی (KPIs): معیارهایی که برای سنجش موفقیت استراتژی ها استفاده می شود.
مرجع: TemplateLab