Działania w zakresie oceny kształtującej są uważane za jeden z podstawowych elementów edukacji ze względu na ich motywację dla uczniów i ich natychmiastowy wpływ na proces uczenia się-nauczania. Działania te pomagają instruktorom otrzymywać informacje zwrotne, aby zrozumieć ograniczenia, a także bieżące umiejętności, aby rozwijać kolejne kroki w klasie.
W tym poście dzielę się siedmioma działaniami w zakresie oceniania kształtującego, które zmieniły moją klasę i klasy nauczycieli, z którymi pracuję. To nie są teoretyczne koncepcje z podręcznika — to sprawdzone w boju strategie, które pomogły tysiącom uczniów poczuć się zauważonymi, zrozumianymi i wzmocnionymi w ich drodze do nauki.
Spis treści
Dlaczego ocenianie kształtujące jest niezbędne w roku 2025?
Ocenianie kształtujące to ciągły proces gromadzenia dowodów na temat postępów uczniów w nauce w celu wprowadzania natychmiastowych zmian mających na celu poprawę zarówno wyników nauczania, jak i uczenia się.
Według Rady Głównych Oficerów Szkół Stanowych (CCSSO) ocena kształtująca to „zaplanowany, ciągły proces stosowany przez wszystkich uczniów i nauczycieli podczas nauki i nauczania w celu uzyskania i wykorzystania dowodów uczenia się uczniów w celu poprawy zrozumienia przez nich zamierzonych wyników nauczania danej dyscypliny i wspierania uczniów w stawaniu się samodzielnymi uczniami”. W przeciwieństwie do ocen sumujących, które oceniają naukę po zakończeniu nauczania, oceny kształtujące odbywają się w danej chwili, umożliwiając nauczycielom zmianę kierunku, ponowne nauczanie lub przyspieszenie w oparciu o dane w czasie rzeczywistym.
Krajobraz edukacji zmienił się dramatycznie, odkąd po raz pierwszy wkroczyłem do klasy w 2015 r. Poradziliśmy sobie ze zdalną nauką, przyjęliśmy nowe technologie i zdefiniowaliśmy na nowo, jak wygląda zaangażowanie w naszym świecie po pandemii. Jednak podstawowa potrzeba zrozumienia ścieżki edukacyjnej naszych uczniów pozostaje niezmienna — jeśli cokolwiek, stała się ważniejsza niż kiedykolwiek.

Badania nad oceną kształtującą
Podstawowe badania nad oceną kształtującą, począwszy od wpływowego przeglądu ponad 1998 badań Blacka i Williama z 250 r., konsekwentnie wykazują znaczące pozytywne efekty na osiągnięcia uczniów. Ich badania wykazały rozmiary efektu od 0.4 do 0.7 odchylenia standardowego — co odpowiada przyspieszeniu nauki uczniów o 12–18 miesięcy. Bardziej aktualne metaanalizy, w tym przegląd 12 metaanaliz Hattiego na temat informacji zwrotnej w klasach, wykazały, że w odpowiednich warunkach informacje zwrotne w kontekście kształtującym mogą znacząco przyczynić się do osiągnięć uczniów, ze średnią wielkością efektu wynoszącą 0.73.
Organizacja Współpracy Gospodarczej i Rozwoju (OECD) uznała ocenę kształtującą za „jedną z najskuteczniejszych strategii promowania wysokiej wydajności w szkołach”, zauważając, że wzrost osiągnięć przypisywany ocenie kształtującej jest „dość wysoki”. Jednak OECD zauważa również, że pomimo tych korzyści ocena kształtująca „nie jest jeszcze systematycznie praktykowana” w większości systemów edukacyjnych.
Kluczem jest stworzenie pętli sprzężenia zwrotnego, w której:
Uczniowie otrzymują natychmiastową i konkretną informację zwrotną
o ich zrozumieniu
Nauczyciele dostosowują nauczanie
na podstawie dowodów uczenia się uczniów
Uczenie się staje się widoczne
zarówno dla nauczycieli jak i uczniów
Uczniowie rozwijają umiejętności metapoznawcze
i stać się samodzielnymi uczniami
7 skutecznych działań w zakresie oceniania kształtującego, które zmieniają sposób uczenia się
1. Szybkie quizy kształtujące
Zapomnij o szybkich quizach, które wywołują panikę. Szybkie quizy kształtujące (3-5 pytań, 5-7 minut) służą jako diagnostyka uczenia się, która informuje o Twoich następnych ruchach dydaktycznych.
Zasady projektowania:
Skup się na jednym kluczowym pojęciu
na quiz
Dodaj mieszankę typów pytań:
wielokrotnego wyboru, krótkiej odpowiedzi i aplikacji
Niech będą mało ryzykowne:
warte minimum punktów lub nieocenione
Przekaż natychmiastową informację zwrotną
poprzez dyskusje odpowiedzi
Inteligentne pytania testowe:
„Wyjaśnij tę koncepcję uczniowi piątej klasy”
„Co by się stało, gdybyśmy zmienili tę zmienną?”
„Połącz dzisiejszą naukę z tym, czego uczyliśmy się w zeszłym tygodniu”
„Co jest jeszcze niejasnego w tym temacie?”
Narzędzia cyfrowe, które działają:
Kahoot dla zaangażowania w formie gry
AhaSlides do nauki we własnym tempie i uzyskiwania wyników w czasie rzeczywistym
Formularze Google umożliwiające uzyskanie szczegółowych informacji zwrotnych

2. Strategiczne bilety wyjścia: gra w przewadze 3-2-1
Bilety wyjściowe to nie tylko sprzątanie na koniec zajęć — to kopalnie danych edukacyjnych, jeśli są zaprojektowane strategicznie. Mój ulubiony format to
3-2-1 refleksja:
3 rzeczy, których się dziś nauczyłeś
Masz jeszcze 2 pytania
1 sposób, w jaki zastosujesz tę wiedzę
Wskazówki dotyczące wdrażania:
Korzystaj z narzędzi cyfrowych, takich jak Formularze Google lub Padlet, aby natychmiast zbierać dane
Tworzenie zróżnicowanych biletów wyjściowych w oparciu o cele edukacyjne
Posortuj odpowiedzi na trzy grupy: „Ogarnąłem”, „Dążę do celu” i „Potrzebuję wsparcia”
Wykorzystaj dane do zaplanowania działań związanych z otwarciem sklepu na następny dzień
Przykład z prawdziwej klasy:
Po nauczaniu fotosyntezy, użyłem biletów wyjściowych, aby odkryć, że 60% uczniów nadal myli chloroplasty z mitochondriami. Następnego dnia zacząłem od szybkiego wizualnego porównania, zamiast przejść do oddychania komórkowego, jak planowałem.

3. Ankiety interaktywne
Interaktywne ankiety zmieniają biernych słuchaczy w aktywnych uczestników, jednocześnie dając Ci wgląd w czasie rzeczywistym w zrozumienie materiału przez uczniów. Ale magia nie tkwi w narzędziu — tkwi w pytaniach, które zadajesz.
Pytania ankietowe o dużym wpływie:
Rozumienie koncepcyjne:
„Która z tych odpowiedzi najlepiej wyjaśnia, dlaczego...”
Podanie:
„Gdybyś zastosował tę koncepcję do rozwiązania...”
Metapoznawczy:
„Jak bardzo jesteś pewny swoich umiejętności…”
Sprawdzanie błędnych przekonań:
„Co by się stało gdyby...”
Strategia wdrożenia:
Korzystaj z narzędzi takich jak AhaSlides, aby łatwo przeprowadzać interaktywne ankiety
Zadawaj 2-3 pytania strategiczne na lekcję, nie tylko te dotyczące ciekawostek
Wyświetl wyniki, aby wywołać dyskusję w klasie na temat rozumowania
Kontynuuj rozmowy na temat „Dlaczego wybrałeś taką odpowiedź?”

4. Myśl-Para-Podziel się 2.0
Klasyczny think-pair-share otrzymuje nowoczesną aktualizację z ustrukturyzowaną odpowiedzialnością. Oto jak zmaksymalizować jego potencjał oceny kształtującej:
Ulepszony proces:
Pomyśl (2 minuty):
Uczniowie piszą swoje pierwsze myśli
Para (3 minuty):
Partnerzy dzielą się pomysłami i rozwijają je
Udostępnij (5 minut):
Pary prezentują klasie wyrafinowane myślenie
Zastanów się (1 minuta):
Indywidualna refleksja nad tym, jak ewoluowało myślenie
Oszacowanie:
Zwróć uwagę na studentów, którzy są silnie uzależnieni od partnerów, zamiast wnosić równy wkład
W czasie dyskusji w parach krążą, aby podsłuchiwać błędne przekonania
Użyj prostej karty śledzenia, aby odnotować, którzy uczniowie mają trudności z formułowaniem myśli
Słuchaj, aby poznać użyte słownictwo i powiązania konceptualne
5. Galerie edukacyjne
Przekształć ściany swojej klasy w galerie nauki, w których uczniowie wizualnie prezentują swoje myślenie. Ta aktywność działa we wszystkich obszarach przedmiotowych i dostarcza bogatych danych oceny.
Formaty galerii:
Mapy koncepcyjne:
Uczniowie tworzą wizualne reprezentacje tego, jak łączą się ze sobą idee
Podróże rozwiązywania problemów:
Dokumentacja procesów myślowych krok po kroku
Galerie przewidywań:
Uczniowie publikują prognozy, a następnie wracają do nich po zapoznaniu się z nimi
Tablice refleksyjne:
Reakcje wizualne na polecenia za pomocą rysunków, słów lub obu tych środków
Strategia oceny:
Wykorzystuj spacery po galeriach do uzyskania opinii od rówieśników, stosując określone protokoły
Rób zdjęcia prac uczniów do portfolio cyfrowych
Zauważ wzorce błędnych przekonań w wielu artefaktach studenckich
Poproś uczniów o wyjaśnienie swojego toku myślenia podczas prezentacji w galerii

6. Protokóły dyskusji kooperacyjnej
Wartościowe dyskusje w klasie nie zdarzają się przypadkowo — wymagają celowych struktur, które ukazują sposób myślenia uczniów, a jednocześnie podtrzymują ich zaangażowanie.
Protokół Fishbowl:
4-5 uczniów dyskutuje na dany temat w środkowym kręgu
Pozostali uczniowie obserwują dyskusję i robią notatki
Obserwatorzy mogą „włączyć się” i zastąpić dyskutanta
Debrief koncentruje się zarówno na treści, jak i jakości dyskusji
Ocena Jigsaw:
Uczniowie stają się ekspertami w różnych aspektach danego tematu
Grupy ekspertów spotykają się, aby pogłębić zrozumienie
Uczniowie wracają do grup domowych, aby uczyć innych
Oceny dokonuje się poprzez obserwację nauczania i refleksje na temat wyjścia z zajęć
Seminarium sokratejskie plus:
Tradycyjne seminarium sokratyczne z dodatkową warstwą oceny
Uczniowie śledzą swój własny udział i ewolucję myślenia
Zadaj pytania dotyczące refleksji na temat tego, jak zmieniło się ich myślenie
Użyj arkuszy obserwacyjnych, aby odnotować wzorce zaangażowania
7. Zestawy narzędzi do samooceny
Nauczanie uczniów oceniania ich własnej nauki jest prawdopodobnie najpotężniejszą strategią oceniania kształtującego. Kiedy uczniowie mogą dokładnie ocenić swoje zrozumienie, stają się partnerami we własnej edukacji.
Struktury samooceny:
1. Monitorowanie postępów w nauce:
Uczniowie oceniają swoje zrozumienie na skali zawierającej konkretne opisy
Uwzględnij wymagania dotyczące dowodów dla każdego poziomu
Regularne meldunki w jednostkach
Wyznaczanie celów na podstawie aktualnego zrozumienia
2. Dzienniki refleksji:
Tygodniowe wpisy dotyczące postępów w nauce i wyzwań
Konkretne wskazówki powiązane z celami edukacyjnymi
Wymiana spostrzeżeń i strategii między partnerami
Opinie nauczycieli na temat rozwoju metapoznawczego
3. Protokoły analizy błędów:
Uczniowie analizują własne błędy w zadaniach
Klasyfikuj błędy według typu (koncepcyjne, proceduralne, niedbałe)
Opracuj osobiste strategie unikania podobnych błędów
Dziel się skutecznymi strategiami zapobiegania błędom z kolegami
Tworzenie strategii oceniania kształtującego
Zacznij od małych rzeczy, myśl na wielką skalę
- Nie próbuj wdrażać wszystkich siedmiu strategii na raz. Wybierz 2-3, które pasują do Twojego stylu nauczania i potrzeb uczniów. Opanuj je, zanim dodasz inne.
Jakość ponad ilość
- Lepiej dobrze wykorzystać jedną strategię oceny kształtującej niż źle wykorzystać pięć strategii. Skup się na projektowaniu wysokiej jakości pytań i aktywności, które naprawdę ujawniają myślenie ucznia.
Zamknąć pętlę
- Najważniejszą częścią oceny kształtującej nie jest zbieranie danych — to to, co robisz z informacjami. Zawsze miej plan, jak dostosujesz nauczanie na podstawie tego, czego się nauczysz.
Uczyń to rutyną
- Ocenianie kształtujące powinno wydawać się naturalne, a nie być dodatkowym obciążeniem. Wbuduj te aktywności w swój regularny przepływ lekcji, aby stały się płynnymi częściami nauki.
Narzędzia technologiczne, które wzbogacają (a nie komplikują) ocenę kształtującą
Bezpłatne narzędzia dla każdej klasy:
AhaSlides:
Uniwersalny do ankiet, quizów i refleksji
Wiosłowane:
Doskonałe do wspólnego burzy mózgów i dzielenia się pomysłami
Mentymetr:
Doskonały do ankiet na żywo i chmur słów
Przerzucanie siatki:
Idealny do odpowiedzi wideo i opinii rówieśników
Kahoot:
Zaangażowanie w działania związane z przeglądem i przypomnieniem
Narzędzia premium warte rozważenia:
Sokratywny:
Kompleksowy zestaw ocen z analizą danych w czasie rzeczywistym
Talia gruszkowa:
Interaktywne prezentacje slajdów z oceną kształtującą
Nearpod:
Lekcje immersyjne z wbudowanymi działaniami oceniającymi
Quizizz:
Grywalizacja ocen ze szczegółową analizą

Podsumowanie: spraw, by każda chwila się liczyła
Ocenianie kształtujące nie polega na robieniu więcej — polega na byciu bardziej świadomym w interakcjach, które już masz ze studentami. Chodzi o przekształcenie tych chwil bez pokrycia w okazje do wglądu, połączenia i rozwoju.
Kiedy naprawdę zrozumiesz, na jakim etapie nauki znajdują się Twoi uczniowie, możesz spotkać ich dokładnie tam, gdzie są, i poprowadzić ich tam, dokąd muszą się udać. To nie tylko dobre nauczanie — to sztuka i nauka edukacji, które współpracują, aby uwolnić potencjał każdego ucznia.
Zacznij jutro.
Wybierz jedną strategię z tej listy. Wypróbuj ją przez tydzień. Dostosuj ją na podstawie tego, czego się nauczysz. Następnie dodaj kolejną. Zanim się obejrzysz, przekształcisz swoją klasę w miejsce, w którym nauka jest widoczna, ceniona i stale ulepszana.
Uczniowie siedzący dziś w twojej klasie zasługują na nic mniej niż twój najlepszy wysiłek, aby zrozumieć i wesprzeć ich naukę. Ocenianie kształtujące to sposób, w jaki to robisz, jedna chwila, jedno pytanie, jedna refleksja na raz.
Referencje
Bennett, RE (2011). Ocena kształtująca: przegląd krytyczny.
Ocena w edukacji: zasady, polityka i praktyka, 18
(1) 5-25.
Black, P. i Wiliam, D. (1998). Ocena i nauka w klasie.
Ocena w edukacji: zasady, polityka i praktyka, 5
(1) 7-74.
Black, P. i Wiliam, D. (2009). Rozwój teorii oceniania kształtującego.
Ocena edukacyjna, ewaluacja i odpowiedzialność, 21
(1) 5-31.
Rada Głównych Urzędników Szkół Stanowych. (2018).
Zmiana definicji oceny kształtującej
Waszyngton, DC: CCSSO.
Fuchs, LS i Fuchs, D. (1986). Efekty systematycznej oceny kształtującej: metaanaliza.
Wyjątkowe dzieci, 53
(3) 199-208.
Graham, S., Hebert, M., & Harris, KR (2015). Ocenianie kształtujące i pisanie: metaanaliza.
Dziennik Szkoły Podstawowej, 115
(4) 523-547.
Hattie, J. (2009).
Widoczne uczenie się: Synteza ponad 800 metaanaliz dotyczących osiągnięć
. Londyn: Routledge.
Hattie, J. i Timperley, H. (2007). Siła sprzężenia zwrotnego.
Przegląd badań edukacyjnych, 77
(1) 81-112.
Kingston, N., & Nash, B. (2011). Ocena formatywna: metaanaliza i wezwanie do badań.
Pomiary edukacyjne: problemy i praktyka, 30
(4) 28-37.
Klute, M., Apthorp, H., Harlacher, J. i Reale, M. (2017).
Ocenianie kształtujące i osiągnięcia naukowe uczniów szkół podstawowych: przegląd dowodów
(REL 2017–259). Waszyngton, DC: Departament Edukacji USA, Instytut Nauk Edukacyjnych, Narodowe Centrum Oceny Edukacji i Pomocy Regionalnej, Regionalne Laboratorium Edukacyjne Central.
OECD. (2005).
Ocenianie kształtujące: poprawa uczenia się w klasach szkół średnich
. Paryż: OECD Publishing.
Wiliam, D. (2010). Zintegrowane podsumowanie literatury badawczej i implikacje dla nowej teorii oceny kształtującej. W: HL Andrade & GJ Cizek (red.),
Podręcznik oceniania kształtującego
(s. 18-40). Nowy Jork: Routledge.
Wiliam, D. i Thompson, M. (2008). Integracja oceny z nauką: Co będzie potrzebne, aby to zadziałało? W CA Dwyer (red.),
Przyszłość oceniania: kształtowanie nauczania i uczenia się
(str. 53-82). Mahwah, NJ: Lawrence Erlbaum Associates.